چاپ خبر

»نوعی از سبزیجات به رنگ قرمز. اشتباها به این سبزی، میوه هم می گویند. در ناحیه کرمان به آن گرجه، در همدان به آن بادنجان قرمز و در منطقه خوزستان به آن طماطه گفته شده است. در ایران باستان از این میوه برای سالاد استفاده می کردند، اما پس از انقراض نسل میوه مذکور، آن را روی سرشان می گذارند و حلوا حلوا می کنند.

نوعی میوه قرمز برای هشدار خطر اقتصادی. گوجه فرنگی برخلاف گوجه سبز که وابستگی های ملی مذهبی دارد، به دلیل ماهیت فرنگی اش در شرایط ضروری از صحنه خارج می شود. این میوه بوفور در میدان تره بار نزدیک خانه رئیس جمهور در هنگام ارائه بودجه یافت شده و پس از تصویب بودجه مجددا غیب می شود.

شیوه تولید: دانه گوجه فرنگی را می کاریم، سبز می شود، بعد از مدتی قیمت آن را اعلام می کنیم، گوجه مذکور از خجالت قرمز شده و سپس غیب می شود. شیوه مصرف: با پول نفت از آفریقا آناناس وارد می کنیم، بعد دو کیلو آناناس را با یک کیلو گوجه فرنگی عوض می کنیم، بعد گوجه فرنگی را تکه تکه کرده و با خیار و پیاز مخلوط می کنیم و سپس با چشمانی اشکبار آن را می خوریم.
 

گوجه فرنگی دارای ویتامین ث است ولی چون مانند لیمو هنوز قدرش شناخته نشده است، بدون جهت دشمن زیاد دارد.( دکتر غیاث الدین جزایری) گوجه فرنگی در شرایطی که نفت بر سر سفره مردم حاضر شود، از سفره مردم غایب می شود. یکی از شاخص های محاسبه نرخ تورم.

گوجه فرنگی همزمان با حضور اولین سفرای فرنگی و سفر دانشجویان ایرانی به فرنگ و رشد اومانیسم توسط فراماسونهای فرنگی و با حضور استعمار وارد کشور ایران شده و با قطع دست عوامل امپریالیسم مجبور به فرار شده است و فعلا محل اختفای نامبرده معلوم نیست.

فرهنگ اصطلاحات عامیانه: « یه گوجه رو که بندازی بالا، تا بیاد پائین قیمتش صد برابر می شه.»، « مرغی که گوجه پیدا نمی کنه، انجیر می خوره، در نتیجه نوکش کج می شه.»، « فیلش یاد هندستون کرده، گوجه اش یاد فرنگ»، « فیل زنده و مرده اش صد تومنه، گوجه فرنگی سه هزار تومن.»، « نفت که رسید به چهل دلار، هر شب بخور گوجه خیار»

شاعر در مورد گوجه فرنگی گفته است:

رباعی

پیش از من و تو شام و ناهاری بوده است

در سفره ما گوجه خیاری بوده است

هرجا که قدم گذاشتی روی زمین

انگار که جنگ و کارزاری بوده است