|
»
وحیدقرایی
مدتی است که بحث تسهیلات برای ازدواج جوانان به ابزاری تبلیغاتی برای صاحب منصبان دولتی کشورمان بدل شده است و نهادهای مختلف برای تسهیل این سنت نبوی پیشگام می شوند.
اما این تمام ماجرای بحث ازدواج در کشور نیست و با وجود تسهیلاتی که رسانه هخای مختلف آن را به اطلاع همه می رسانند همه ما میدانیم که سن ازدواج در کشور بالا رفته و حتی بخش غیر قابل چشمپوشی از این ازدواجهای تسهیل شده نیز متاسفانه به متارکه ختم می شوند.
در این میان باید پرسید که با وجود حجم تبلیغات حتی برنامه های تسهیل ازدواج نتیجه لازم را برای ترغیب جوانان به ازدواج نداده است و همواره از سوی بخش عظیمی از جوانان ازدواج به عنوان آغاز دوره ای برای مشکلات بیشتر و دردسرهای تازه قلمداد می شود و شیرینی آن در برابر شرنگ مشکلات زندگی پس از ازدواج کمرنگ شده است.
یکی از پاسخهایی که می توان به این سوال داد این است که متاسفانه در کشور ما به جای اینکه به سراغ اصل موضوع بروند مانند بسیاری از چیزهای دیگر حذف صورت مساله مورد توجه قرار گرفته است و لزوم تسهیل زندگی در معنای عام آن جای خود را به تسهیل ازدواج که قاعدتا هزینه های کمتر اقتصادی و اجتماعی برای دولت دارد رفته اند.
بسیاری معتقدند که اگر تلاشهای بیشتری برای تسهیل زندگی جوانان صورت گیرد و برنامه ریزیهای صحیح اقتصادی زمینه ایجاد اشتغال در بخشهای مختلف فراهم شوددیگر هیچکدام از جوانان این مرز و بوم نیازی به کرامات دولتی برای پرداخت وام ندارند و هرکس بنا به وسع خود تمهیدات لازم را برای ازدواج فراهم خواهد کرد.
مساله بعد لزوم ایجاد زمینه برای امنیت فکری و روانی شهروندان ایرانی است تا بدلیل عدم امکان برنامه ریزی بلند مدت برای زندگی نتوانند با آرامش خاطر تمهیدات لازم برای زندگی آینده خود را فراهم کنند و در نتیجه آن ازدواج موفقی داشته باشند.
متاسفانه این روزها تحصیلات و تواناییهای فردی ملاکهای اصلی برای ایجاد زندگی همراه با آسایش نیستند و عوامل فراوانی نظیر ضعف جذب نیروهای کارآمد در نظام تولیدی کشور، وجود مانعی به نام بوروکراسی اداری برای نشان دادن تواناییها، بی اعتمادی به روالهای اداری، عدم امنیت شغلی و مشکلات دیگر باعث تشدید سرخوردگی ها و ناامیدی جوانان از ساختن یک آینده خوب برای خود شده است.
در مواردی نیز مسولان دولتی چنان رفتار می کنند وسیاست می چینند که گویی در بطن جامعه زندگی نمی کنند و گرنه سیاست چینی برای بسیاری از امور بدینگونه صورت نمی گرفت و کارهای ریشه ای تری برای حل مشکات مردم و خصوصا جوانان صورت می گرفت.
دل جوانان را نباید به این خوش کرد که وامی به آنها پرداخت می شود تا ازدواجشان تسهیل شود.مهم بکارگیری تمام ظرفیتها برای ایجاد اشتغال پایدار و امنیت روانی و اجتماعی آنها در جهت تسهیل زنگدیشان است...
|
