چاپ خبر

»

علی جعفری

وجودشورای دوم شهرتهران وراهیابی قاطع یک ائتلاف به این نهادمردمی که منجربه ایجادجبهه جدیدی درمیان اصولگرایان که درآن سالها نهادهای انتخابی راازدست داده بودندبابی برای بازگشت مجددطیف سنتی سیاسیون کشورشد.

برعکس آنچه جبهه سنتی برآن معتقداست تولدآبادگران نشان ازبازگشت مردم به سنت سیاسی کشور نبود و بنا براذعان مردم احساس خدمتگزاری درمیان چهره های معرفی شده درآبادگرانی که خودرایک حزب نمیداندمنجربه این رقبت عمومی گردید.

اگرچه جبهه اصلاح طلبان این پیروزی را مستقیمامرتبط به عدم حضورهمه مردم میدانست ولی واقعیت ماجراغافل شدن این جبهه از توده مردم وغرق شدن درمیان بازیهای سیاسی وجدالهای بین خودبود.

بااین وجودقطعاوبایدتولدقارچی اجتماعاتی که حزب نامیده میشدرایکی ازمهمترین دلایل تضعیف جبهه اصلاحات بعنوان دلیلی برای تفرقه دانست ,ولی هرگزاین جبهه براین موضوع باورنداشته واین تولدهاراناشی ازچندصدایی درمیان اصلاح طلبان میدانسته است .

اگربراین باوراصلاح طلبان مهرتائیدبزنیم چگونه میتوان عدم اقبال به صدای اصلاحات که اکنون ازچنددهان وباچندزنگ وآهنگ بگوش میرسیدراتوجیه کرد؟

حداقل می بایست یکی ازصداهاموردتوجه وپسندعامه قرارمیگرفت ,درحالیکه مردم به این نتیجه رسیده بودندهدف بگوش رساندن صدای مردم نبوده وبلکه توجه به خودوخواسته های حزبی اولویتی دربرابرزخم های دیرین مردم شده وهمین طرزفکرموجب گردیدمردم ازاین جامعه چندصدایی دوری گزیند.

ازسوی دیگر, پیروزیهای بعدی لیست آبادگران درانتخابات مجلس وراهیابی اکثریت نمایندگان مجلس ازاین لیست بیانگراطمینان ضمنی مردم به عملکردشوراهابود.

بانگاهی به حضوراصلاح طلبان واصولگرایان برهرم قدرت متوجه میشویم  این دوجبهه درست برعکس همدیگربراین هرم تکیه زدند.بطوریکه اصلاح طلبان باحضورخاتمی بعنوان نوک هرم قدرت ,اصلاح طلبان پیروزی رابه بدنه میانی(مجلس)وسپس به بخش انتهایی این هرم(شوراها) منتقل کردند.

امااین رونددرقدرت گیری جبهه اصولگرایان معکوس عمل نموده وبااستفاده ازضعف دربخش انتهایی واردمیدان شده وتوانست باجلب نظر اکثریت رای دهندگان تهرانی  شوراهارابعنوان اولین قطعه  پازل این هرم ازپائین بچیند.

یک دسته گی ویکصدایی درشورای تهران بویژه  انتخاب شهرداربا رای قاطع وعدم سرکوب هایی که جزپیام امتیازگیری محصولی رابه جامعه بیان نمینمود منجربه پذیرش تفکرآبادگران وچهره های معرفی شده ازسوی این ائتلاف انتخاباتی شده.

درمرحله دوم چینش این پازل ازپائین به بالا وباتکیه برتجربه شورای تهران , کاندیداهایی توانستنداکثریت مجلس رابه خوداختصاص دهندکه بدلیل نزدیکی وقرارگرفتن درلیست این یکپارچگی خودرابه مردم معرفی میکردند.

ازهمین روگام پیروزی دوم این جبهه نیزباشعارخدمت وتکیه یکپارچگی زیرچترآبادگران  پیروزمیدان سیاست شد.

درگام سوم برای بدست آوردن راس این هرم چهره هایی ازاین طیف اصولگرایان  واردشدندکه اولین قدم برای جدایی دراصولگرایان رابرداشتند.

شایددراین مرحله اصولگرایان نیز به نگرش اصلاح طلبان برای چندصدایی شدن معتقدشده بودندکه برای معرفی یک کاندیدای واحدنمی توانستندبه اجماع برسندوحاصل آن کناره گیری دکترلاریجانی وثبت نام هاشمی رفسنجانی درگام اول و عدم کناره گیری تاآخرین لحظات و انصراف محسن رضایی درگام دوم و درنهایت ریزش رای وتخریب چهره برخی ازاین چهر ه هاکه درمدیریتهای قبلی خوددچارمقبولیت مردمی شده بودندگردید.

این اتفاق صرفاشامل حال اصولگرایان نبوده واصلاحات نیزدقیقاباهمین کرم چندصدایی به صیدماهی انتخابات رفته بودندولی نتیجه انتخابات دقیقاخط بطلانی برسیاست زدگی های مسوولین کشیدو باتحلیل های بسیاری باموضوع دوری ازسیاست زدگی مهمترین عامل انتخاب احمدی نژادروبرو گشتیم .

بانگاهی به این روندبه دقت ووضوح متوجه میشویم جامعه ایرانی فقط دریک مرحله ازپرکردن پازل هرم قدرت دچارتب حزبی میشود ویک حزب بانگرشی جدیدمیتواندمنجربه تحولی سیاسی درکشورشودوموالیداین حزب هرگزنتوانسته اندبه محوربرای حرکت بعدی ویاحتی برعهده گرفتن بخشی ازاین حرکت مبدل شوند.

باوجوداحترام مردم درجبهه اصلاحات به چهر ه هایی مانندخاتمی ,کروبی و...وهمچنین شیبانی وچمران درجبهه اصولگرایان این احترام تازمانی برای حرکتهای سیاسی موردحمایت این چهره ها ازسوی مردم دنبال میشودکه شائبه امتیازگیری ازانتخاب مردم درموالید حرکت سیاسی بوجودنیایدودرصورت رخ نموداین واقعه مردم چاره جزفشاربردکمه بازگشت ندارند.

امروزه درحالیکه اقبال مردم بسوی حرکتی جدیددرجامعه افزایش یافته چهر ه های سیاسی نبایدبراشتباه گذشته تاکیدورزیده ومرتکب آن شوندزیرانتیجه این حرکت ازهم اکنون قابل لمس است.

دراین نگاه روزنامه رسالت بعنوان تریبون ثابت طیف سنتی پیشینه ای معلوم دراین بین داشته ونیازی به توضیح عملکرداین ارگان سیاسی نیست وعملکرداین ارگان نیزبرخواسته ازنوع تفکرگردانندگان آن برمیخیزدکه وجودچهره هایی مانندامیرمحبیان نیز دراین مقوله میگنجد.

این روزهازمزمه هایی ازشورای سردبیری این روزنامه برای تشکیل حزبی جدیددرجبهه اصولگرایان بگوش میرسدکه ازآن بعنوان "نواندیشان ایران اسلامی " یادمیشود.

باوجودحمایت های شدیدمالی طیف سنتی راست ازاین ارگان وبهره گیری از چهره هایی شاخص درعقبه این روزنامه ,متاسفانه این روزنامه نتوانسته باپیشینه وسن وسال خوددرمیان مردم حاضروکسب مقبولیت نماید.

وحضورچهر ه هادرطیف های سیاسی نیزدرفعالیت های سیاسی ایران هرگزامتیازی محسوب نشده و اقبال مردمی وابسته به تعددچهره هانبوده ونیست .

ازاین روتکیه کردن به کثرت چهره های شناخته شده هرگزتضمینی برای پیروزی درمیادین سیاسی ایران تلقی نشده وبیانگراین مدعاانتخابات اخیرریاست جمهوری وحمایت چهر ه های سرشناس مجلس ازکاندیداهای بودکه پیروزانتخابات نهم نبودند.

البته این موضوع صرفامربوط به جناح راست نبوده ودقیقا همین اتفاق درمسیرجبهه اصلاحات نیزرخ نمود.

ازاین رونگارنده معتقداست چنانچه روندفعلی تولد احزاب در جبهه اصولگرایان ادامه یابدوتجربه چندصدایی درانتخابات نهم به انتخابات سوم شوراهانیزسرایت کندقطعا بزرگترین ضربه برای ایجادشکاف برپیکره اصولگرایی رقم خواهدخورد.

 وبااین رونددقیقا به مانندجبهه اصلاحات بایدانتظاربازپس گیری قدرت راازهمان نقطه ای داشت که به قدرت نشینی ازهمان نقطه آغازشده بود.