چاپ خبر

»

محمد علی مقیسه - عضو هیئت علمی پژوهشگاه فرهنگ وهنر

اکنون ما درعصری زندگی می کنیم که فناوریهای نوین اطلاعات وارتباطات همه اقوام وملل را در اقصی نقاط این جهان پهناور با هر فرهنگ،دین وملیتی در بر گرفته وباسرعتی غیر قابل تصور دستیابی به آخرین یافته ها واطلاعات در حوزه های مختلف را سهولت بخشیده است. در عصر ارتباطات وفناوری اطلاعات دیوارحرمتها وحصارحریمها در هم شکسته واگر نگوئیم این پاسخها هستند که بی وقفه خودرا عرضه نموده ودر پی سوالی هستند تا آن را پاسخ گویند! به جرات می توان گفت که در این عرصه کمترسوالی هرچند پیچیده ومشکل است که بی پاسخ بماند.

در این مسیر حرکت سریع وبرق آسا، جوامع و خاصه دولتها،ناگزیربه انتخاب دو روند یا رویکرد خواهند بود در رویکرد اول همراهی وبهره مندی از این پیشرفتهادر جهت رشد وارتقا سطح فرهنگی ومعلوماتی جامعه خود است ودر طریق دیگر روند ایجاد تقابل ویا تزاحم درمسیر پیشرفت فناوری اطلاعات با این باور که بتوانند فرهنگ واعتقادات ملی ودینی جوامع خود رااز گزند تخریبها وآسیبهای احتمالی این جنبش مصون نگاه داشته وبه تصور خود از نفوذ ویاهجوم فرهنگ بیگانه در جوامع خود پیشگیری نمایند.

آنچه مسلم است روش دوم حرکتی زمانسوزوهزینه براست که چنانچه این حرکت برپایه فرهنگ سازی و برنامه ریزی منسجم ونظامندصورت نپذیرد جز اتلاف وقت ومصروف نمودن هزینه پیامد امیدوارکننده ای به دنبال نخواهد داشت که تداوم این روشها نهایتآمنجر به عقب ماندگی وانزوای جوامع مذکورمی گردد.

 اطلاع رسانی یکی از محوری ترین مباحث در حوزه فناوری اطلاعات وارتباطات به شمار می آید که همواره مورد مجادله دولتمردان،احزاب ورقبا بوده ودر معرض نقادیها قرار گرفته واز آن برداشتها وتفاسیر متعددی استخراج شده است که هر کدام بنا بر هدف ویا بیان مقصودی از سوی طراحان این مواضع در جامعه مطرح می شود. در چرخه نظام اطلاع رسانی مطلوب، حضور پر رونق رسانه های مکتوب،دیداری-شنیداری ونشریات دنیای مجازیغیر قابل انکاربوده ونقش برجسته آنان از یکسو بعنوان داوران ودیده بانان هوشیار جامعه در پیشگیری از انحرافات ویا تخلفات احتمالی دولتمردان واز سوی دیگردر نقش هدایتگری وتنویر افکار عمومی نسبت به وقایع ویا مخاطرات پیش روی جامعه برهیچکس پوشیده نیست.

اما چگونه است که در اغلب موارد برخی دولتمردان نسبت به اطلاع رسانی روی خوش نشان نمی دهند وآن را همواره درتقابل با خود احساس نموده که باهدف تخریب ویا تشویش اذهان وارد صحنه می شود! آنچه مسلم است در یک بررسی علی و اجمالی نظرگاه منفی دولتمردان ومسئولین نسبت به "اطلاع رسانی"را می توان ناشی از وجود فضای رقابتی ناسالم،سوء برداشتهای مبتنی برغرض ورزیها ویا نگاههای خصمانه فردی ویا گروهی ونیز فقدان اطلاعات دقیق وکافی و...دانسته که عدم وجودفضای سالم وقابل اعتماد در تبادل اطلاعات ونیز سویه دار بودن ابزارو وسائل اطلاع رسانی، تاثیرات مضاعفی برروند نامطلوب اطلاع رسانی در کشور ونهایتآ وجود برداشتهای غیر واقعی ازاین امر درنزددولتمردان واصحاب رسانه ها داشته ا ست.

اصلاح این نگرشها ی منفی جز با تلاش مضاعف وصادقانه ای که در نخستین اقدام ازسوی دست اندرکاران امر اطلاع رسانی واصحاب رسانه ها بایستی صورت پذیرد تاکم کم نگرشهای منفی ونا مطلوب جای خود را به دیدگاههای مثبت وصمیمانه واگذارد ومحاق خصومت وابهام بر طرف شده وچرخه اطلاع رسانی سالم ومطمئن باعث ایجاد شور وشوق مشارکت عمومی درنزد مردم گردیده ودولتمردان با محرم دانستن مردم ودخالت دادن بیشترآنان در سرنوشت شان پیامد خوش وغرورآفرین ارتقاء نقش مردم در معادلات داخلی وبین المللی نظاره گرباشیم به اعتقاد نگارنده موضوعات حساس وسرنوشت سازی چون مذاکرات هسته ای ومجموع مباحثات پیرامونی در داخل ویا خارج ازکشوراز جمله وقایعی است که می توان فضای اطلاع رسانی سالم واطمینان بخش را با آن محک زده و عزم وانسجام عمومی ونیز قدرت اتحاد ملت بزرگ ایران را در یک نظام اطلاع رسانی هدفمند ومتعهدانه به جهانیان اثبات کرد وبا بهره گیری از راهکارهای نوین خبر واطلاع رسانی ندای حق طلبانه ملت صبور وپرافتخارمان را به گوش جهانیان رساند.