چاپ خبر

»شایدهنوزآنها که ماجرای این مردرادنبال میکنندفراموش نکرده باشندکه سالها قبل شبکه‌ی قرآن درمیان خیل جمعیّت که برای استماع قرآن قاری مصری نشسته بودند مردی به دفعات درمقابل دروبین دیه میشدکه باخلوصی خاص درپایان هرآیه قاری, الله الله گویان اوراتشویق میکردودوربین هم روی اوزوم مینمود.اما کسی دقت نمیکردکه تصویرفعلی بامحل تصویرقبلی متفاوت است ومحل دیگری ازمجلس رانشان میدهد.

این مردکه علاقه شدیدی به ظاهرشدن درتلویزیون داردبعدها بدلیل همین کارهایش به "آقای دوربینی شهرت یافت .

“حسین دوربینی” رو شاید به اسم نشناسید ولی چهره اون برای خیلی هایی که بیننده اخبار صدا و سیما هستن، آشناست.

مردی میان سال با سر کچل، عینک ته استکانی و ریشی کم پشت. تلویزیون ایران اون قدر چهره به نسبت موجه این آدم رو تو نماز جمعه و مراسم عزاداری دولتی و تشییع جنازه نشون داده که خیلی ها فکر می کنن این بابا یه کاره ای هست.

خلاصه این آدم یه موقعی به معضلی واسه تصویر بردارهای تلویزیون تبدیل شده بود و نشون دادن چهره او هم برای مدتی ممنوع  بود.

این مردمدّتهاست که توسّط گروههای خبری صداوسیما شناسایی شده که هر جا خبری هست خود را می‌رساند و جای خود را به گونه‌ای انتخاب می‌کند که مقابل دوربین باشد اوّل با خواهش و تمنّا از او خواستند که دست از این کار بردارد ولی فایده‌ای نکرد.

مدتی پیش بخش خبری 20:30نیزاین مردعینکی وخجالتی (البته ازنوع خودش) راسوژه قرارداده وگزارشی دراین خصوص تهیه کردولی اودراین مصاحبه برعکس روال معمولش ازدست خبرنگاراین بخش خبری فراری بود!.

حالا تنها کاری که می‌توانند بکنند این است که دوربین را روی چهره‌ی او نبرند و تدوین‌گران هم حواسشان جمع باشد که تصویر او را اگر دیدند درآورند ولی بازهم گاهگاهی دیده می‌شود.

 اوّل بار که دوربین جوان پسند شبکه سه با او گفت وگو کرد قول داد که دیگر پیدایش نشود ولی بازهم آمد.

بار دوّم راست و حسینی گفت که توانایی آن را ندارد که کار خود را کنار بگذاردودرخصوص علت کارش گفت :« نمی دونم دوربین یه جوریه که منو به طرف خودش میکشه، اصلاً انگار یه جور جاذبه داره...»

آقای دوربینی درخصوص اینکه چگونه میشودکه هرجادوربین هست اوهم همانجا ظاهرمیشود,توضیح داد که شب ها روزنامه‌ها را می‌خواند و حدس می‌زند که فردا کجاها خبری است مثلاً تشییع جنازه‌ی فردی مشهور یا مطالبی ازین دست؛ بعد فردا تک تک آنجاهایی را که از قبل نشان کرده بود سر می‌زند و شب همه شبکه‌ها را چک می‌کند که آیا تصویر خودش را می‌بیند یا نه و فردا البتّه روز دیگری است.

دیده شدن چه لذّتی دارد و چه قدر می‌ارزد که ما بخاطر آن بپردازیم؟سوالی است که هنوزآقای دوربینی به آن پاسخی نداده است .

اینکه اوبااین همه رفت وآمدچگونه به زندگی وکسب درآمدمیپردازدوزندگی خودرامیچرخاندهم جای سوال دارد.